Yatsak kalksak gitsek...

Uyusam...

Uyansam sonra...

Tarih 30 Haziran 2012 olsa...

Ya da 30 Haziran 2012'ymis gibi davransak hep beraber...

Olmaz mi ???

Bence...

Olur...

Yas 35 gecenin yarisi keder...

  Yas 35.Gece saat 03:35.Uyaniyorum, zaten yarim yamalak uyudugum uykularimdan birinden.Altda boxer üstte beyaz basit bi t.shirt.Solundan kalkiyorum yatagin ,ayaklarimi basarken yere, elimle sigarami ariyorum komidine dokuna dokuna...Yanlislikla paketin üzerindeki cakmaga carpiyo elim.Ikisini de alarak geciyorum salona ,cam kenarina.Uzaklarda bi seye kitleniyorum neye kitlendigimi bilmeden.En uzaktaki en parlak isiga bakiyorum ne oldugunu kestiremeden,kestirmeye de cok gerek duymadan.Cakmagi cakinca bi yansima görüyorum bi an camdan. Icler acisi...Ilkinde alev almiyo cakmak,ikinciye cakiyorum...Camda hala taniyamadigim bir surat.Sigarami yaktiktan sonra söndürmüyorum cakmagi emin olmak icin...Camda sirf icerdeki odada uyuyan iki cocugun yüzünden istemedigi,sevmedigi ama belki ilerde severim diye evlendigi; ,bi dedigini iki etmeyen ,hertürlü huysuzluguna katlanan kendisine asik bi kadinin yaninda uyumaya  mecbur bi adam silüeti var.Kim oldugunu bulmaya calisiyorum,cok tanidik geliyo oysa yüz hatlari.Gözleri ben gibi bakmiyo ama geri kalani ayni cehrenin.Sarkik dudaklarindan cikan cok derin cekilmis bi dumanin kederi buhar yapiyo cama.Ikinci sigarayi ekliyorum hemen pesine konsantre olmaya calistigim anlardaki gibi.Bu kez ilk cakista yaniyo cakmak.Silüet daha flu camdaki buhar yüzünden...Bu hale nasil gelindigini düsünüyorum, sucu hep birilerine atarak.O öyle yapmasaydi bu böyle olmasaydi.Yapilan hatalar olmasaydi kimin kollarinda uyuyo olacagimi düsünüyorum bi müddet ve onlarin simdi kimbilir kimin kollarinda terledigini.En cok hangi eski askimin yaninda olmak istedigimi düsünüyorum,hangisini daha cok sevmisim karar veremiyorum,ya bi git diyorum ona asik bile degilmisim öyle yapiyomusum,heyecanmis o bitmis...Bi kacinin sadece ismi geciyo aklimdan cabucak...Hatiralari canlaniyo, unutmak isterken en cok bunlari kazimisim megersem diyorum.Hic hoscakalamamisim o samimiyetsiz "HOSCAKAL"lar yüzünden...
   Bazi silüetler geliyo aklima adlarini hatirlamaya calisiyorum,ve bazi adlar geliyo soyadlarini bile bilmediklerim.En zorlarini en sona sakliyorum.En cok canimi acitanlari.Yanik izmarit kokusu geliyo burnuma ve uzunca bi kül düsüyo üzerime sigarama sardigim eski asklarden kalan.Silkeliyorum üstümü izi kaliyo t-shirtümde.Zar zor yatak odasinin yolunu tutuyorum karanlikta.Yataga yatiyorum ve uykuya daliyorum karima sarilarak üzerimde silkeledigim küllerin iziyle.Telasla gecsin  diye üstüne vuracagima, ince bi zerzevat bulup nazikce alsaydim altina sokup küllerin diye hayiflaniyorum,hayiflanmanin ne kadar yararsiz oldugunu bile bile....Belki kalmazdi  o izler diye düsünmekten alikoyamiyorum kendimi ; uyurken ben ,cocuklarimin annesinin kollarinda...
 Fikir babasi  Cihana selamlar...